Krzyżodzób świerkowy

[robertrosinski]

   KrzyĹźodziĂłb świerkowy(Loxia curvirostra),jest jednym krzyĹźodziobem występującym regularnie na terenie kraju, będąc przy tym nielicznym gatunkiem lęgowym.
   
          Długość ciała wraz z ogonem i dziobem 16-18 cm.
          Długość ogona 5,5-6 cm.
          Rozpiętość skrzydeł 28 cm.
          Waga 25-53 g.
          Liczba składanych jaj 3-5.
 
      WYGLÂĄD ZEWNÊTRZNY
  KrzyĹźodziĂłb świerkowy jest nieco większy i masywniejszy od wrĂłbla. Jego charakterystyczna cecha są skrzyĹźowane końce szczęk, ktĂłre umoĹźliwiają wydobywanie nasion z szyszek. Dorosłe samce są czerwone z brunatnoczarnymi skrzydłami i sterĂłwkami. U samic barwę czerwona zastępuje kolor zielonożółty.

      TRYB ĹźYCIA
  Gatunek ten zasiedla bory iglaste. W Europie występuje zarĂłwno w strefie borealnej na północy, jak i w gĂłrach na pozostałym obszarze kontynentu. KrzyĹźodzioby świerkowe należą do ptakĂłw towarzyskich i przez większość roku trzymają się w stadach. Ich podstawowym pokarmem są nasiona świerka, oprĂłcz nich rĂłwnieĹź nasiona sosny i modrzewia.

      ROZRÓD
  KrzyĹźodziĂłb świerkowy jest gatunkiem monogamicznym. Przystępuje do rozrodu w okresach dostępności nasion świerka lub sosny. Odbywa lęgi o kaĹźdej porze roku, najczęściej jednak zimą i wiosną. W latach obfitości poĹźywienia moĹźe gnieĹšdzić się nawet dwukrotnie. Konstruowaniem gniazda, wysiadywaniem jaj i ogrzewaniem piskląt zajmuje się wyłącznie samica, a samiec bierze udział jedynie w karmieniu potomstwa.

     ZAGROĹźENIA I OCHRONA
Krzyżodziób świerkowy, podobnie jak gatunki pokrewne jest objęty w kraju ochroną ścisłą.

     OBSERWACJE W TERENIE
   W Polsce krzyĹźodziĂłb świerkowy gniazduje głównie w borach świerkowych w północno-wschodniej części kraju oraz w gĂłrach. Na pozostałym obszarze lęgi odbywa sporadycznie. koczujące osobniki moĹźna spotkać przez cały rok w róşnych typach lasĂłw z udziałem świerka, sosny i modrzewia. Niekiedy ptaki te pojawiają się rĂłwnieĹź w zadrzewieniach śrĂłdpolnych, w parkach oraz w innych miejscach w ktĂłrym rosną drzewa iglaste, takĹźe w pobliĹźu zabudowań. OprĂłcz tego moĹźna je obserwować podczas przelotĂłw nad terenami otwartymi. Zwykle krzyĹźodzioby świerkowe występują w stadach liczących od kilku do kilkudziesięciu osobnikĂłw, na obszarach gĂłrskich mogą tworzyć koncentracje liczące kilkaset ptakĂłw.