robertrosinski
Uczeń3
Nowy użytkownik
 Offline
czestochowa
Wiadomoci: 217
|
 |
« : Grudnia 30, 2011, 03:09:32 » |
|
Ortolan (Emberiza hortulana) jest jednym z regularnie lęgowych w kraju trznadli, który odbywa dalekodystansowe wędrówki. Średnio liczne zamieszkujące tereny rolnicze, gdzie można go spotkać wiosną i latem.
Długość ciała z dziobem i ogonem:15-17cm.
Długość ogona:5,5-7cm.
Rozpiętość skrzydeł:23-29cm.
Waga:16-30g, a wyjątkowo 36g.
Liczba składanych jaj:3-6.
WYGL¡D ZEWNÊTRZNY
Pod względem wielkości i sylwetki ortolan przypomina trznadla. Samiec w szacie godowej cechuje się oliwkowopopielatą głową, szyją i piersią, na tle których odcinają się bladożółte obrączka oczna, wąs i gardło. Wierzch ciała ma kolor brązowy z ciemno kreskowanymi płaszczem i kuprem, spód jest natomiast rdzawobrązowy. Samica wygląda podobnie, z tym że jej ubarwienie odznacza się mniejszą intensywnością, a na wierzchu głowy i na piersi występują u niej ciemne kreski.
TRYB żYCIA
Ortolan odbywa lęgi na większości obszaru kontynentalnej Europy oraz w zachodniej części Azji. Zimę spędza w subsaharyjskiej Afryce oraz na Półwyspie Arabskim. W skład jego pożywienia wchodzą owady i inne drobne bezkręgowce, których poszukuje w koronach drzew bądŹ chwyta w powietrzu, oraz nasiona roślin zbierane z powierzchni ziemi.
ROZRÓD
Ortolany tworzą pary utrzymujące się tylko przez jeden sezon i wyprowadzają zwykle jeden lęg w roku. Samica wysiaduje jaja samodzielnie. Młode są gniazdownikami, przychodzą na świat ślepe i nagie. Przez pierwsze dni życia ogrzewa je matka. Karmieniem piskląt zajmują się oboje rodzice. W Polsce ortolan jest objęty ścisła ochrona.
OBSERWACJE W TERENIE
Ortolan spotykany w Polsce od połowy kwietnia do września, wyjątkowo może być obserwowany także w paŹdzierniku. Gatunek ten zamieszkuje niemal cały obszar kraju, lecz na północy i południowym wschodzie występuje w dużym rozproszeniu. Zasiedla śródpolne zadrzewienia i aleje drzew oraz obrzeża lasów, parków i sadów graniczących z polami uprawnymi. Najłatwiej jest zaobserwować ortolany wiosną, gdy samce przesiadują na gałęziach drzew bądŹ na przewodach lini energetycznej i sygnalizują śpiewem zajęcie terytorium. PóŹnym latem ptaki te można zobaczyć również w niewielkich grupach.
|
