Piranga szkarłatna (Piranga olivacea)Ojczyzną pirangi szkarłatnej (Piranga olivacea) jest południowo-wschodnia Kanada i wschodnia część USA. Na zimę odlatuje na Antyle i do Ameryki Środkowej. Samica jest oliwkowozielona od spodu, nieco jaśniejsza niż z wierzchu; ogon i skrzydła są barwy jasnoszarej. W okresie zimy samiec przypomina oliwkowym ubarwieniem samicę, ale skrzydła i ogon pozostają u niego czarne. Piranga szkarłatna (Piranga olivacea) zakłada gniazdo na poziomej gałęzi, buduje je z korzeni, ŹdŹbeł i kawałków kory, wyścielając delikatną korą. Samica składa 3-5 zielononiebieskich, kasztanowo nakrapianych jaj. Zazwyczaj wysiaduje je sama, przez 13 dni; tylko wyjątkowo jest zastępowana przez samca. Młode są odchowywane wspólnie przez rodziców.
Na wolności piranga szkarłatna (Piranga olivacea) odżywia się owadami, miękkimi owocami, nie wyłączając jagód. Z upodobaniem chwyta pszczoły, nie gardzi też mrówkami i małymi chrabąszczami. W lasach poszukuje gąsienic, które z wielką wprawą umie też wybierać z kokonów. Pożera także jaja motyli, a od czasu do czasu drobne nasiona.
W niewoli pirangę szkarłatną (Piranga olivacea) trzyma się parami w obszernych klatkach lub w wolierze, gdzie znosi dobrze towarzystwo innych ptaków ze swojej rodziny lub innych, lecz nie większych od siebie gatunków.
Podstawowy pokarm stanowią świeże miękkie owoce, np. pomarańcze, banany, miękkie gruszki, a w zimie różne kompoty z weków. Trzeba też regularnie podawać larwy mączników, świerszcze czy inne owady. Za napój mogą służyć rozcieńczone soki owocowe i roztwór wodny miodu. W zimie oprócz zwykłego pokarmu można dawać także trochę drobnych nasion, jak proso i kanar.
