Sonnerat
Uczeń1
Nowy użytkownik
 Offline
Warszawa
Wiadomoci: 13
|
 |
« : Kwietnia 21, 2012, 02:38:26 » |
|
Bażanty są typowymi przedstawicielami rodziny kurowatych Phasianidae.
Ptaki te przedstawiane były na mozaikach z Minos 2000 lat przed Chrystusem. Rzymianie trzymali je w swych garnizonach jak ptaki ozdobne, a jednocześnie były przysmakiem kulinarnym.
Naturalnym środowiskiem bażantów w ich pierwotnej ojczyŹnie są lasy zalewowe, łęgi, nadbrzeżne zarośla i trzciny w dolinach rzek. Zwarta roślinność i niedostępne gąszcze zapewniają im poczucie bezpieczeństwa, bogata roślinność o obfitość fauny - pokarm.
Baza pokarmowa bażantów jest szeroka, dzięki czemu mogą żyć w różnych częściach świata, poza zimnymi i suchymi obszarami pustynnymi oraz środowiskami ubogimi w owady stanowiące podstawę diety piskląt.
Bażant właściwy, obrożny, łowny lub nazywany także szlachetnym żyje na rozległym obszarze od Morza Czarnego do Pacyfiku. Jedynie w Australii nie powiodła się jego introdukcja. Występuje w różnorodnych, często izolowanych od siebie krainach, co spowodowało powstanie wielu odmian geograficznych. Upierzenie samca bażanta jest jaskrawe, pstre z metalicznym połyskiem. Wydłużone pióra na potylicy tworzą tak zwane "uszy".
Boki głowy są nagie z płatkowatymi wyrostkami czerwonej skóry. Kark i górna część grzbietu są złocisto-pomarańczowe z czarnymi obrzeżeniami piór. Nadogonie ma barwę brązowo-czerwoną z purpurowym połyskiem. Wole i przylegająca do niego część piersi są miedziano-czerwone, brzuch -czarny, matowy. Na szyi występuje biała obroża, powyżej której pióra mają kolor zielonkawy. Pokrywy podogonowe są kasztanowe, z czarnymi, połyskującymi plamami. Ogon jest wydłużony, klinowaty, złożony ze sterówek zwężających się ku końcowi. Pokrywy nadogonowe i brzegi sterówek są lekko postrzępione. Tęczówka oka jest brunatno-rdzawa, dziób i nogi - brunatno-żółte.
Skoki u dorosłego koguta zaopatrzone są w silne ostrogi.
Kura bażanta jest skromniej ubarwiona, w piaskowo-brunatnym tonie, co ułatwia jej maskowanie się przed drapieżnikami w czasie lęgów. Bażant obrożny jest (podobnie jak inne bażanty) dobrze przystosowany do grzebania w ziemi w poszukiwaniu pokarmu. W porównaniu ze zwykłymi kurami, do grzebania używa częściej dzioba. W skład jego diety wchodzą owady, mięczaki, nasiona i pasza zielona. Tak jak większość kuraków jest poligamiczny. W naszych warunkach klimatycznych Toki tego bażanta trwają od połowy marca do końca maja.
Pianie koguta bażanta to ochrypły okrzyk "ko-kok-ko-kok" połączony z głośnym machaniem skrzydeł.. Granice terenu tokowego nie są stałe i zmieniają się w miarę sezonu. Między sąsiadującymi kogutami często zdarzają się "spory graniczne". W takich przypadkach silniejszy wygrywa bez walki, czasem jednak dochodzi do ostrych potyczek.
Harem koguta składa się z kilku samic. Jedna kopulacja zapładnia kurę na dłuższy czas - często na miesiąc ( zbierające się w jajowodzie plemniki długo zachowują dostateczną żywotność). Samica w pierwszych dniach kwietnia znosi pierwsze jaja, które wysiaduje 24-28 dni i wodzi młode przez około miesiąc. Pisklęta są rdzawo-brązowe z ciemnymi plamami na grzbiecie. W okresie wysiadywania kura opuszcza gniazdo rano i wieczorem w celu oddania kału i zaspokojenia głodu.
Michał
|
