Arek
Uczeń1
Nowy użytkownik
Offline
Jaworzynka
Wiadomoci: 10
Zawodowo Głuszce, hobby - KANARKI
|
 |
« : Marca 16, 2009, 09:07:53 » |
|
Głuszec ( Zwyczajny -Tetrao urogallus) Rodzina Głuszcowate
Systematyka
Domena eukarioty Królestwo zwierzęta Typ strunowce Podtyp kręgowce Gromada ptaki Podgromada Neornithes Nadrząd neognatyczne Rząd grzebiące Rodzina głuszcowate Rodzaj Tetrao Gatunek głuszec
Występowanie, siedliska: Azja, Europa, w tym Polska oraz izolowane populacje na Bałkanach, w Szkocji i Pirenejach. żyje głównie na terenach rozległych i starych borów z gęstym podszytem, w pobliżu torfowisk.
Wymiary dł. ciała ok. 65 cm (samica) - 100 cm (samiec) rozpiętość skrzydeł 98 cm (samica) - 135 cm (samiec) waga ok. 2,5 kg (samica) - 6,5 kg (samiec). Ubarwienie samca czarne, na piersi zielonkawy metaliczny połysk. Posiada szare cętki, na grzbiecie i skrzydłach barwa brązowa, na ogonie widoczne białe plamy, a także czerwona plama nad okiem. Samica jest koloru ciemnobrunatnego, na górze prążki w kolorze biało rdzawym, wyraŹniejsze na spodzie. Górna część dzioba zakulona ku dołowi.U obu płci dziób ulega latem złuszczeniu, a jesienią odzyskuje poprzednią grubość i wytrzymałość. Szyja długa, ogon długi i prosty.
Rozmnażanie Jaja znoszone są przez samicę - głuszkę w miesiącach kwietniu i maju w gniazdach, wykonanych w formie wgłębień w ziemi pośród trawy, paproci i borowin. Wysiadywane są przez nią przez kolejne 4 tygodnie, mają wielkość jaj kurzych oraz posiadają małe ciemne plamki.
Pożywienie W zimie głównie igły drzew iglastych (sosny, świerka, jodły, oraz będy buka), latem jagody, borówki, żurawiny i inne owoce leśne, nasiona, owady,mrówki, pąki, trawa, liście dębu buka i wierzby.
Toki Toki rozpoczynają się wcześnie z rana, wtedy to samiec stroszy skrzydła oraz rozkłada ogon. DŹwięki wydawane przez niego posiadają 4 fazy: klapanie, trelowanie, korkowanie i szlifowanie. Podczas szlifowania, które trwa ok 1- 1,5 sekundy samiec staje się całkowicie głuchy. (Z tąd też jego nazwa głuszec).Fakt głuchnięcia jest wykorzystywany do podchodzenia głuszca podczas polowań. Kopulacja głuszców odbywa się na ziemi.
W miejscach w których występowanie cietrzewia pokrywa się z występowaniem głuszca są spotykane skrzekoty. Są one bezpłodnymi mieszańcami tych gatunków. Matką skrzekotów jest przeważnie samica głuszca, a ojcem samiec cietrzewia.
Ochrona głuszca Głuszec należy do gatunków najbardziej zagrożonych w Polsce. Od roku 1995 objęty całkowitą ochroną gatunkową.Populacja krajowa liczy wg różnych szacunków około 260-335 kogutów, czyli od 550 do 750 osobników. W Polsce ok. 75% stanu głuszców występuje w odosobnionych lokalnych populacjach w dużych kompleksach leśnych: Lasach Janowskich i Puszczy Solskiej (wg inwentaryzacji z 2000 roku: 60-80 kogutów), Puszczy Augustowskiej (50-70 kogutów), w lasach Beskidu Śląskiego i żywieckiego, Gorcach i Tatrach (120-150 kogutów) oraz w Sudetach i Borach Dolnośląskich (30-35 kogutów, populacja zanikająca). Istnieje kilka placówek naukowo - badawczych zajmujących się hodowlą i reintrodukcją głuszca. Do najważniejszych należą: Wolierow Hodowla w Istebnej prowadzona przez Nadleśnictwo Wisła i Wolierowa Hodowla w Brzózie Królewskiej pod Leżajskiem prowadzona przez Nadleśnictwo Leżajsk i Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie.
Troszkę historii z Beskidu Śląskiego i żywieckiego.
Głuszce w Beskidzie Śląskim występowały zawsze. Początkowo jego odstrzał ograniczał się do kilku kogutów rocznie. Przełomem był rok 1852, kiedy to główny administrator lasów arcyksiążęcych hrabia Braida z Wiednia wizytował wiślańskie lasy i natknął się na stado głuszców. Wtedy zabronił ich odstrzału, a wiosną przybył wraz z grupą magnatów na polowanie. Sprowadzono ze Styrii dwóch doskonałych hodowców , którzy zaprowadzili w Wisle racjonalną hodowlę. Prowadzili między innymi dokładne rozpoznanie miejsc bytowania głuszców i ich ochronę, wprowadzili odpłatną ochronę gniazd głuszca. Wybudowano drogi i ścieżki podchodowe. W poblizu tokowisk na Baraniej Górze wybudowano pierwszy domek myśliwski i leśniczówki. Część tych budowli istnieje do dnia dzisiejszego, a jedna z nich Zamek na Zadnim Groniu - po przebudowie jest obecnie oficjalną Rezydencją Prezydenta RP. Polowania na głuszca przyciągały możnych ówczsnego świata, w tym również z najwyższych sfer arystokratycznych. Na wiosennych łowach bywał ostatni właściciel Komory Cieszyńskiej arcyksiążę Fryderyk Habsburg. Był również ostatni cesarz Austrii Karol I. Członkowie Komisji Alianckiej włoski pułkownik Tissi oraz sam Prezydent Mościcki. Jeszcze w okresie międzywojennym mimo licznych polowań Nadleśnictwo Wisła posiadało najliczniejsza populacje głuszca spośród wszystkich nadleśnictw znajdujących się w granicach Polski.Stan ten trwał do połowy XX wieku, kiedy to rozpoczął się gwałtowny ubytek, który mógł doprowadzić do całkowitego zaniku głuszca w tym regionie, gdyby nie podjęto środków zaradczych, jakimi jest trwająca Wolierowa Hodowla Głuszca.
|