Lukas
Redaktor
Użytkownik
Offline
Lasocice/Nysa
Netykieta: Kontroluję Redaktora
Wiadomoci: 746
Z066
|
 |
« : Kwietnia 05, 2008, 08:52:51 » |
|
Makolągwa (Carduelis cannabina), gatunek ptaka wróblowego z rodziny zięb (Fringillidae). Długość ciała dochodzi do 14,7 cm, długość skrzydła złożonego 8,6 cm, długość ogona do 6,0 cm.
Ubarwienie Ubarwienie samca jest dość urozmaicone, na popielatej głowie znajduje się na czole plama karminowo-czerwona; dwie plamy podobnej barwy występują na piersiach, łącząc się z sobą od góry. Spód ciała białawy, po bokach rudawy, upstrzony brunatnymi centkami. Grzbiet, barkówki i pokrywy skrzydeł są rdzawo-kasztanowate, lotki i sterówki czarniawe, biało lub brunatno obrzeżone. Na jesieni samiec traci stopniowo jaskrawoczerwone plamy, na ich miejsce pojawia się ubarwienie rdzawo-brązowe; w ogóle kolor upierzenia samca upodabnia się na zimę do ubarwienia samicy, choć samiec jest zawsze od niej ciemniejszy. Im samiec jest starszy, tem ubarwienie jego staje się jaskrawsze. U makolągiew hodowanych w klatce od pisklęcia czerwone plamy nigdy się nie pojawiają, a u dorosłych samców w niewoli już po pierwszym wypierzeniu się nie zjawiają się ponownie. Samica nigdy nie posiada plam czerwonych, głowa jej i kark są popielatoszare, ciemno uplamione, płaszcz jest ciemno brunatny, szyja, piersi i boki ciała mają barwę jasnopłową i są gęsto pokryte ciemnemi płomykowatemi plamkami. Młode są podobne do samicy.
Występowanie i gniazdowanie Makolągwy zamieszkują prawie całą Europę, dochodząc na północy do 64°szer. geograficznej, w przelotach pojawiają się też i w południowo-zachodniej Afryce. Na terenie swego rozmieszczenia makolągwy tworzą liczne podgatunki. Makolągwy unikają naogół wysokich gór i wielkich lasów. Na zimę nasze makolągwy przewędrowują bardziej na południe, a na ich miejsce pojawiają się makolągwy pochodzące z krajów bardziej na północ położonych. W ogóle w zimie makolągwy są u nas znacznie mniej liczne niż w lecie. W porze ciepłej przebywają u nas w sadach, na brzegach lasów, zagajnikach i wszelkich zaroślach; na zimę zbijają się w stada, wyszukując pożywienia na polach i w krzakach. żywią się głównie oleistemi nasionami ziół, często czynią nawet pewne szkody, rozłupując makówki i objadając konopie. Gnieżdżą się na krzakach, drzewach iglastych, w płotach z chrustu, w żywopłotach, często nawet w stosach rąbanego drzewa. Znajdowano też gniazda makolągiew na gałęziach niezbyt wysokich drzew liściastych. Gniazdo utkane jest z suchych traw i wyłożone sierścią, wełną, a nawet szczeciną i wło* siem. Gniazdo ma ścianki stosunkowo grube. Samica składa 2—3 razy w roku od 5 do 6 jaj. I samiec i samica kolejno wy* siadują jaja; gdy samica wysiaduje ponów* nie jaja, samiec karmi młode z poprzed* niego lęgu, które za nim stale latają. Są* mieć makolągwy śpiewa wiosną bardzo przyjemnym i delikatnym głosem. Mąko* lągwy mało się obawiają człowieka i łatwo dają się łapać w sidła i za pomocą siatek. Hodują się w klatkach bardzo dobrze, przyjemnie śpiewając w ciągu całego roku.
|