Hodowla glostera

[Balcar]

Ostatnio na zebraniu członkĂłw Klubu HodowcĂłw KanarkĂłw Kształtnych padła teoria:  "Im gloster jest lepszy (chodzi tu o jego wartość wystawową) tym gorzej po nim wychować młode"
My ten temat na zebraniu rozwinęliśmy ale jestem ciekawy jak wy rozumiecie tą teorię i co o niej sądzicie. Mam nadzieje Ĺźe wypowiedzą się tu nasi administratorzy bo specjalizują się w glosterach.  

[Jacky]

Kiedy w 2007 r. rozpoczynałem przygodę z lęgami kanarków otrzymałem od Marka dwie zielone samiczki z koronką i jednego zielonego samczyka consort. Mark celowo podarował mi zupełnie przeciętne ptaki i to w dodatku zielone, aby zarazić mnie hodowlą. Do tego udzielił mi na samym początku sporo rad w jaki sposób przeprowadzić lęgi, aby zakończyły się one powodzeniem.

Udało Mu się to z nawiązką. Ptaszki lęgły się praktycznie podręcznikowo. Sam nawet się dziwiłem, jak taki laik jak ja może mieć tyle piskląt od zaledwie dwóch samiczek.

To był jedynie pierwszy i ostatni rok bezproblemowej hodowli glosterów. Schody zaczęły się już w kolejnym sezonie, kiedy zakupiłem pierwsze ptaki, które były wystawiane na wystawach.

Niby wszystko robiłem według tych samych zasad, niby stosowałem te same rady Marka, ale o każde pisklę musiałem walczyć. Miałem ciągle pod górkę, a to samice znosiły niezapłodnione jajka, a to schodziły z gniazd i nie chciały wysiadywać młodych, a to nie chciały ich karmić, a to młode chorowały, a potem padały, a to dorosłe już ptaki nie potrafiły przeżyć pierzenia.

Wprawdzie zawsze coś tam udało mi się wyhodować, ale ilość czasu jaki musiałem poświęcić na ptaki (głównie na naukę, opiekę i poszukiwanie różnych optymalnych rozwiązań) była niewspółmierna do efektów hodowlanych.

Kolejne lata, kiedy już zakupiłem ptaki, które wygrywały wystawy, bardziej jeszcze utwierdziły mnie w przekonaniu, że hodowla glosterów z wyższej półki, to nie jest bułka z masłem. Muszę jeszcze nadmienić, że nigdy nie sprowadzałem ptaków z zagranicy do swojej hodowli, ponieważ miałem obawy czy potrafiłbym przeprowadzić z takimi ptakami udane lęgi.

Wprawdzie zdarzało mi się np. poĹźyczać ptaka sprowadzonego z zagranicy, ale były to przypadki incydentalne. Generalnie moja hodowla jest oparta o ptaki urodzone i wychowane w Polsce (inna sprawa, Ĺźe prawdopodobnie są  po ptakach sprowadzonych z zagranicy przez innych hodowcĂłw, od ktĂłrych kupowałem ptaki).

Z rozmĂłw przeprowadzonych z róşnymi hodowcami na wystawach i przy innych okazjach wiem, Ĺźe im teĹź trudniej się hoduje glostery „lepsze” od tych całkiem zwyczajnych. KaĹźdy z nich ma jakieś problemy, ktĂłre najczęściej pomija milczeniem.  Znane są przypadki kupienia dobrych ptakĂłw za granicą, ktĂłre z róşnych przyczyn padały zaraz po zakupie.

Czy warto zatem zawracać sobie głowę ptakami z wyższej półki? Warto! Chociażby dlatego, żeby mieć radość z kilku piskląt. Dlatego, żeby zawsze podnosić poprzeczkę samemu sobie chociaż o jeden stopień. Wreszcie dlatego, żeby ciągle uczyć się i mieć poczucie samorealizacji.

Z tego co wiem, to problem nie dotyczy tylko glosterów, ani też samych kanarków. Ta zasada tyczy się wszystkich zwierząt, ale te przysłowiowe glostery są typowym przykładem, że skala trudności hodowli rośnie wraz z jakością ptaków.

Korzystając z okazji chciałbym w tym miejscu podziękować wszystkim hodowcom, od których kupowałem ptaki oraz tym którzy przekazali mi szereg porad o kanarkach i ich hodowli. Dziękuję też Użytkownikom naszego wortalu za szereg ciekawych wypowiedzi i spostrzeżeń, które wykorzystałem póŹniej w różny sposób w swojej hodowli.

[Mark]

No tak co do hodowli bardzo dobrych glosterów to rzeczywiście sprawa nie jest prosta ani łatwa.Można by powiedzieć że skala trudności uchowania bardzo dobrych ptaków jest dwa razy większa niż wychowanie przeciętnych młodych ptaków po przeciętnych rodzicach.Z resztą problem ten nie dotyczy tylko glosterów ale wszystkich kanarków klasy wystawowej.
Dlaczego się tak dzieje ? w mojej ocenie dlatego ze ptaki mają dość zawężony genotyp ,przewaĹźnie teĹź są hodowane na linie czyli w systemie chowu wsobnego.Następna sprawa to ich genetycznie zmniejszona odporność na patogeny,czyli  osłabienie systemu immunologicznego,spowodowane hodowlą tych ptakĂłw na rusztach przy zachowaniu wręcz szpitalnej czystości.Jeszcze inny problem popełniają sami hodowcy przy doborze ptakĂłw do lęgĂłw ,bo większość hodowcĂłw kieruje się tylko jednym kryterium czyli wyglądem ptaka ,czynnik zdrowotności tych ptakĂłw nie jest wcale brany pod uwagę.Dlatego potem nadal rozmnaĹźa się kanarki,bardzo podatne na choroby lub nie karmiące młodych.Powinno być zasadą wśrĂłd hodowcĂłw ze nawet najlepsze ptaki np.po 92 pkt. ktĂłry jednak jest chorowity i słaby ciągle się puszy nie powinien być dopuszczany do lęgĂłw.Słabe ptaki dają następne słabe ptaki i kółko się zamyka.
Z resztą podobne problemy mają również hodowcy psów czy tez kotów rasowych.Wiadomo kundelek sam się oszczeni w bardzo nawet prymitywnych warunkach i wychowa młode szczeniaki na byle jakim jedzeniu,do porodu psa rasowego trzeba lekarza weterynarii i od razu po urodzeniu należy go odrobaczać i zaszczepić na wiele chorób bo inaczej młody padnie.