Timbradory hiszpańskie zostały wyhodowane w Hiszpanii z krzyżówek kulczyków i kanarków dzikich. Jest to jedna z najstarszych ras kanarków śpiewających. Wyhodowano ją w XIV wieku, a już na początku XV wieku była rozpowszechniona w Kastylii, Andaluzji i Katalonii. Za odrębną rasę uznano timbradory dopiero w 1962 roku. C.O.M. oficjalnie uznało tę rasę dopiero w 1985 roku.
Niewiele wiadomo o powstaniu kanarków tej rasy. Istnieją dwie hipotezy dotyczące powstania timbradorów. Jedna zakłada, że powstały z krzyżówek dzikich kanarków i kulczyków, a druga - że jedynie z mutacji kanarków dzikich.
Ptaki tej rasy są bardzo popularne w Hiszpanii, Portugalii i USA. W Polsce ptaków tej rasy jest bardzo mało, a te które tu są najczęściej znacznie odbiegają od wzorca.
Timbradory przypominają wyglądem kanarka dzikiego. Ptaki tej rasy osiągają wielkość do 13 centymetrów. Mają stożkowatą, krępą sylwetkę, zaokrąglone boki i małą okrągłą głowę. Ich upierzenie jest różnorodne, ale nie powinno mieć barwy czerwonej. Skrzydła kanarków tej rasy dobrze przylegają do korpusu, a ich końcówki lekko krzyżują się nad kuprem.
Timbadory w trzech odmianach barwnych:
- zielone,
- żółte,
- pstre (zielono-żółte).
Nie występują natomiast timbradory o upierzeniu brązowym, dość często wymieniane w literaturze fachowej jako czwarta odmiana barwna kanarków tej rasy.
Najlepiej śpiewają ptaki o upierzeniu zielonym.
Śpiew timbradorów hiszpańskich jest głośny i dŹwięczny. Składa się z trzech tur i przypomina on dŹwięk dzwoneczków. Tury śpiewu timbradosa nazywamy biżuterią.
Orginalnego śpiewu timbradora można posłuchać na stronie:
http://pl.youtube.com/watch?v=Nfm-BxBXdog&feature=related.
