Kanarki narażone są na wiele chorób. Zdecydowana większość z nich (zdaniem autora ponad 90 procent) powstaje na skutek działań hodowcy, reszta to choroby genetyczne i przypadki losowe.
Często hodowcy nawet nie zdają sobie sprawy, że działają na szkodę swych ptaków. Niewiedza, zaniedbania, czy też brak czasu leżą u podstaw większości chorób naszych podopiecznych.
Najczęstsze przyczyny chorób u kanarków:
- brak higieny w klatkach,
- zanieczyszczony pokarm lub woda,
- stary, spleśniały, zjełczały pokarm podany po dacie przydatności do spożycia,
- mokry lub wilgotny pokarm,
- zmiana systemu lub sposobu żywienia,
- niewłaściwy sposób żywienia lub Źle zbilansowana dieta,
- brak kwarantanny lub skrócona kwarantanna,
- przeciągi,
- złe warunki świetlne,
- złe warunki termiczne lub skoki temperatury,
- brak światła słonecznego,
- brak możliwości kąpieli,
- brak szczepień,
- brak możliwości fruwania (mała klatka),
- dym tytoniowy,
- stare żerdki w klatce lub co gorsza żerdki z tworzyw sztucznych,
- przeciążenie lęgami,
- przedawkowanie barwników,
- kontakt z chorymi lub zakażonymi ptakami,
- duża koncentracja ptaków na niewielkiej przestrzeni.
Winę za wymienione wyżej przyczyny ponosi zawsze hodowca.
Hodowcy często nie zdają sobie nawet sprawy jakie konsekwencje mogą powodować ich zaniedbania. Niedomyte pojemniki z karmą czy poidełka, mokry lub niemyty pokarm zielony, zanieczyszczona odchodami woda w basenie czy też mieszanka jajeczna znajdująca się w klatce przez kilka godzin to niezwykle groŹne czynniki, które mogą wywołać u kanarków nieuleczalne choroby.
Podobne skutki może wywołać również niewielkie zaniedbanie, kiedy któregoś dnia zapomnimy ptakom wymienić wody w poidełach lub podać mieszanki ziaren. Bardzo niekorzystnie na zdrowiu kanarków może się odbić również podawanie im sałaty, która zawiera ona zabójcze dla kanarka azotany. Sałata uprawiana nawet na nienawożonej nawozami glebie ma silne zdolności do wyciągania z niej wszystkich związków azotu. W literaturze fachowej można spotkać nawet kuriozalne zalecenia podawania sałaty kanarkom, ze względu na wysoką zawartość karotenu.
Przeglądając wypowiedzi internautów na forach internetowych można stwierdzić, że sezon lęgowy u niektórych hodowców trwa od grudnia do sierpnia. W tym okresie rekordziści mają nawet po pięć lęgów (najczęściej nieudanych). To stanowczo za dużo. żaden szanujący się hodowca nie dopuszcza do więcej niż trzech lęgów w sezonie. Taki długi i wyczerpujący sezon musi odbić się niekorzystnie na zdrowiu kanarków. Ptaki po takim sezonie są często zupełnie odwapnione i niejednokrotnie dochodzi u nich do łamikostu.
Należy dołożyć starań się by wszelkie standardy norm żywnościowych u kanarków były takie same, jak normy dla pokarmów przeznaczonych dla ludzi. Nigdy nie należy podawać ptakom niemytych owoców, warzyw czy pokarmów zielonych. Zapasy pożywienia dla ptaków należy przechowywać w chłodnych, suchych i zacienionych miejscach (np. mieszankę ziaren możemy przechowywać w lodówce).
Wszelkie wprowadzane zmiany systemu lub sposobu żywienia trzeba wprowadzać stopniowo, najlepiej jeszcze po konsultacji z doświadczonym hodowcą lub lekarzem weterynarii.
Każdego nowego ptaka należy poddawać rygorystycznej kwarantannie, nawet jeśli osobiście znamy dotychczasowego właściciela ptaka i jego hodowlę. Każde odstępstwo w tym zakresie pociąga za sobą ryzyko wprowadzenia groŹnej choroby do naszej hodowli.
Jeżeli już podjęliśmy się trudu hodowli kanarków, to czujmy się za nie odpowiedzialni. Stwórzmy im godziwe warunki życia, by mogły przez cały czas być z nami w jak najlepszej formie.
